Οι ύαινες τρέφονται με πτώματα και δε λαμβάνουν μόνο τους μαλακούς ιστούς (κρέας, δέρμα και τένοντες), αλλά και τα σκληρά μέρη (οστά). Το χαρακτηριστικό που διακρίνει τα περιττώματά τους είναι η χημική και ορυκτολογική σύνθεση, λόγω της πολύ υψηλής περιεκτικότητας των οστών στη δίαιτα των υαινών. Οι κοπρόλιθοι σε μεγάλο βαθμό αποτελούνται από απατίτη, μια σύνθετη μορφή ορυκτού φωσφορικού ασβεστίου, που δείχνει την πέψη όλων των οργανικών συστατικών των οστών, αφήνοντας μόνο το ανόργανο κλάσμα σε μια ανασυντεθειμένη μορφή. Αυτή η υψηλή περιεκτικότητα σε ανόργανα στοιχεία κάνει τους κοπρόλιθους εξαιρετικά ανθεκτικούς και αποτελεί αναμφίβολα ένα παράγοντα στη διατήρησή τους σε απολιθωμένη μορφή. Οι ύαινες τρέφονται επίσης με βλάστηση, όπως φυτά, σπόρους και φρούτα. Τα σκληρά, αλλά μικροσκοπικά υπολείμματα των φυτών, όπως η γύρη, μπορούν εύκολα να αποθηκευτούν στα περιττώματά τους. Ειδικά σε σπήλαια, αυτά τα περιττώματα είναι συχνά καλά διατηρημένα και πολύ χαρακτηριστικά, ώστε να μπορούν εύκολα να διακριθούν από αυτά των άλλων μεγάλων σαρκοφάγων. Η ανάλυση αυτών των απολιθωμένων περιττωμάτων παρέχει πολύτιμες πληροφορίες, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανασυγκρότηση του παλαιο – περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο ζούσαν κάποτε αυτά τα ζώα.